گیاه اسطوخودوس

این مقاله راجع به گیاه اسطوخودوس و خواص،مضرات آن به همراه محل رویش و…است.همچنین شما میتوانید مقالات بیشری در وبلاگ کامجوطب بخوانید.

گیاه اسطوخودوس چیست؟

نام فارسی: اسطوخودوس

نام عربی: الانس الارواح

نام اردو: اسطوخودوس

نام انگلیسی: True Lavender

نام علمی: Lavandula Angustifolia  از خانواده Lamiaceae

نام های دیگر: اسطوقدوس، الضرم

ماهیت:

اسطوخودوس گل گیاهی چند ساله است که ارتفاع آن به 1 متر می رسد.

ساقه های این گیاه بسیار متراکم اند و ساقه اصلیش چوبی است. ساقه های گیاه اسطوخودوس کمی کرک دارند و سطح مقطع شان دایره ایی شکل است. برگ های اسطوخودوس کشیده ، باریک، کوچک،گوشتی، خوشبو وبه حالتی گویی غبار آلودند، همچنین برگ هاسبز مات،مایل به نقره ای و کمی کرک دارند.

گل های گیاه اسطوخودوس ،کوچک وصورتی هستند و به صورت سنبله ای درانتهای ساقه ها می رویند:هرگل پنج گلبرگ بیضی وکوچک دارد.کاسبرگ گل های گیاه اسطوخودوس ،بنفش است. گل برخی ازگونه های اسطوخودوس،آبی یاسفید است.  تخم گیاه اسطوخودوس ،کوچک، بیضی گون، کمی کشیده وقهوه ایی تیره با رایحه ی تند وغلظ و طعمی بسیار تلخ است.

تشابه وتقلب:

برگ ها،ساقه ها و حالت کلی گیاه اسطوخودوس به گیاه رزماری بسیار شباهت دارد.

محل رویش:

هند،پاکستان، هیمالیا،بوتان،نپال،ایتالیا،اسپانیا و ایران.

کاشت،داشت وبرداشت:

  تکثیر گیاه اسطوخودوس از راه کاشت قطعات ریشه گیاه وحشی آن در زمین زراعی، باقلمه زدن شاخه های جوان نیمه چوبی، خوابانیدن یا کاشت دانه های گیاه صورت می گیرد.برای تکثیر گیاه از راه کاشت دانه، دانه ها را آذرماه در خزانه می کارند و بهار،گیاه چندبرگ را به مزرعه منتقل میکنند.

اجزای مورد استفاده ومشتقات:

برگ،گل،روغن گل و عرق گل.

مواد تشکیل دهنده:

برگ های گیاه اسطوخودوس حدود31% درصد اسانس روغنی فراردارد که حاوی کتون سینئول والکل لینالول است.

طبیعت:

درجه اول گرم درجه ی دوم خشک.

نفع خاص:

  تنقیه وتقویت مغز.

مقدارمصرف:

پنچ تاهشت ماشه.

مضرات:

صفراوی ومزاجان.

مصلحات و تدابیر: 

شربت لیموترش،سکنجبن.

بدل:

زوفابرای سینه،افتیمون وبادرنجبویه برای تنقیه موادسوداوی.

افعال و خواص:

اسطوخودوس مقوی اعصاب،مقوی حافظه،مقوی قلب، مقوی معده،مقوی بدن،مفرح،آرام بخش،مسکن اعصاب،مفتح

سدد،مسهل بلغم وسودا،معرق،ضدمیکروب قوی،آنتی باکتریال قوی،ضدانگل،محلل،ملطف،جالی ومدرخفیف است.

عرق اسطوخودوس،مقوی اعصاب،آرام بخش،مقوی بدن،ضدعفونی کننده،منوم خفیف و مدر خفیف است.

عطر اسطوخودوس،منوم و مخدراست، اسطوخودوس به درمان صرع،تشنج، فراموشی،وسواس،مالیخولیای سرد،بیماری های عصبی،به القوه،رعشه،بیماری های تنفسی،بیماری های سینه،اسم،سیاه سرفه،سرفه شدید،سرماخوردگی،فلج،دردمفاصل،دردعضلات،ضعف عضلات،رماتیسم،استرخاء، استسقاء کبدی،ورم کبد،

بیماری های طلحال،ورم کلیه،عفونت بدن،سرگیجه،سردرد،نفخ،قولنج وبیماری های مجاری ادراری کمک میکند. بیشترین تاثیر اسطوخودوس روی مغز و اعصاب بوده و در درمان بیماری های مغز و اعصاب بی بدیل است، همچنین اسطوخودوس اخلاط فاسده ازبدن به ویژه از مغز و سینه و دستگاه تنفسی خارج کرده،قلب را ازسودا پاک میکند،ترشحات رحم را از بین می برد و فشارخون راکاهش میدهد.خوردن اسطوخودوس با عسل،ذهن را تقویت می کند. فرزجه جوشانده اسطوخودوس،ترشحات زنانه بدن را ازبین می برد و رحم را ازمیکروب های عفونی پاک می کند.