این مقاله راجع به آپاندیسیت {آپاندیس} است و همچنین درباره ی نشانه ها و علایم آن تشخیص آن و … است. همچین شما می توانید مقالات بیشتری را در وبلاگ کامجوطب مطالعه کنید.
آپاندیسیت {آپاندیس}
آپاندیسیت، عبارت است از التهاب زایده ی کرمی شکل آپاندیس.
آپاندیسیت درمان طبی ندارد اورژانس پزشکی محسوب می شود و باید تحت عمل جراحی قرار گیرد چنانچه جراحی به تاخیر بیفتد ممکن است آپاندیس پاره شود و به روز عفونت و حتی مرگ بیانجامد.
آپاندیسیت در هر سنی ممکن است ایجاد شود ولی شایع ترین سن بروز آن ۱۰ تا ۳۰ سالگی است آپاندیسیت در اثر انسداد سطح داخلی آن که مجرا نامیده میشود به وجود می آید انسداد مزبور موجب افزایش فشار آپاندیس اختلال جریان خون و التهاب آن میشود و در صورت عدم درمان به مرگ بافت آپاندیس و پارگی آن میانجامد.
در اکثر موارد آپاندیس در اثر وجود مدفوع در داخل آن مسدود میشود و آپاندیسیت روی می دهد وجود عفونت باکتریایی یا ویروسی در دستگاه گوارش نیز می تواند باعث تورم گره های لنفاوی و در نتیجه تحت فشار قرار گرفتن آپاندیس و انسداد آن شود. به ندرت ضربه های شکمی می تواند منجر به آپاندیسیت شوند در برخی موارد عوامل ژنتیکی استعداد فرد را نسبت به انسداد مجرای آپاندیس و بهدنبال آن ابتلا به آپاندیسیت افزایش می دهند و در این موارد آپاندیسیت در بعضی از افراد فامیل دیده میشود.
نشانه ها و علایم آپاندیس
علایم عبارتند از درد شکم که ابتدا از دور ناف آغاز میشود و سپس به سمت راست و پایین شکم انتقال مییابد درد معمولاً در نقطه وسط خط فرضی میان ناف و سیتغ قدامی استخوان لگن راست واقع در ربع تحتانی شکم احساس میشود. این نقطه را نقطه مَک بِرنی (MC Burney’s point) می نامند. بی اشتهایی، تهوع، استفراغ ،یبوست یا اسهال ،عدم دفع گازهای روده، تب خفیف که بعد از سایر علایم آغاز می شود و تورم شکم.
ممکن است تمام علایم برای بیمار ایجاد نشود و معمولاً درد با حرکت کردن نفس عمیق سرفه یا عطسه شدید می یابد ممکن است احساس زور و پیچ در شکم موجود باشد ممکن از مجموعهای علایم آپاندیسیت در افرادی که داروهای سرکوبگر ایمنی مانند کورتون استفاده میکنند اشخاص دارهاست پیوندی افراد آلوده به ویروس HIV مبتلایان به دیابت یا سرطان یا افراد تحت شیمی درمانی و اشخاص چاق وجود نداشته باشد و این بیماران فقط کمی احساس کسالت نمایند.
❗️نکته❗️ آپاندیسیت شایعترین اختلال حاد شکمی نیازمند جراحی فوری است.
تشخیص آپاندیس
راه های تشخیص آپاندیسیت عبارتند از تهیه شرح حال، معاینه فیزیکی دقیق ( ویژه معاینه شکم) آزمایش خون از نظر کنترل علائم عفونت شامل افزایش تعداد گلبول های سفید آزمایش ادرار برای تشخیص عفونت ادراری آزمایش حاملگی در زنانی که در سنین باروری هستند و ممکن است.
عوارض مرتبط یا حاملگی عامل درد شکم در آنها باشد رادیوگرافی ساده شکم که می تواند علایم انسداد سوراخ شدگی اجسام خارجی موجود در شکم و در موارد نادر آپاندیکولیت یعنی مدفوع سخت شده داخل آپاندیس را نشان دهند سونوگرافی شکم که التهاب آپاندیس را نشان می دهد و می توان با آن بیماری کیسه صفرا و حاملگی را تشخیص داد سیتیاسکن که متداولترین روش تشخیص برای بیماری های شکمی و لگنی است لاپاروسکوپی به ویژه در زنانی که درد آنها احتمالاً ناشی از التهاب آپاندیس تخمدان یا لوله رحمی است.
درمان آپاندیس
درمان آپاندیسیت عبارت است از برداشتن آن از طریق عمل جراحی باز شکم یا با استفاده از لاپاروسکوپ. معمولاً پس از برداشتن آپاندیس آپاندکتومی درد و ناراحتی حاصل از آن پس از چند هفته برطرف میشود و این مدت در آپاندکتومی با استفاده از لاپاروسکوپ کوتاه تر است چنانچه تشخیص آپاندیسیت قطعی نشده است باید بیمار ۴_۶ ساعت نظر جراحی باشد و در این مدت مورد معاینه مرتب قرار گیرد در صورت مشکوک بودن نسبت به وجود آپاندیسیت نباید آنتی بیوتیک تجویز نمود زیرا ممکن است و این کار علائم سوراخ شدن آپاندیس مخفی شوند.
⚠️توجه⚠️ برای تسکین درد آپاندیسیت نباید از مسهل و مسکن استفاده کرد زیرا این کار باعث مخفی شدن علایم بیماری می شود در صورت وجود علایم آپاندیسیت باید بیمار بلافاصله تحت نظر جراح قرار گیرد انجام کارهای سنگین پس از جراحی آپاندیس تا ۴ ۶ هفته بعد از عمل ممنوع است.
عوارض آپاندیسیت عبارتند از:
پاره شدن آپاندیس و خطرناک ترین عارضه آپاندیسیت است و در اثر عدم تشخیص و درمان سریع آن روی میدهد در شیرخواران بچه های کوچک و افراد مسن احتمال پاره شدن آپاندیس بیشتر است التهاب صفاق و ایجاد آبسه در اثر پاره شدن آپاندیس التهاب صفاق پریتونیت آرزوی خطرناک است که در اثر ورود باکتری ها و سایر محتویات آپاندیس ملتهب به داخل شکم روی می دهد آبسه معمولاً به شکل توده ی متورم پر از مایع و باکتری دیده می شود در تعداد کمی از بیماران عوارض آپاندیسیت می تواند منجر به نارسایی عضو و مرگ شود.
توجه!: این مطلب صرفا جنبه آموزشی دارد و برای استفاده از نسخه های آن لازم است با پزشک یا متخصص مربوطه مشورت کنید.
منبع:
انجمن پزشکی بریتانیا / British Medical Association – Family Medical Encyclopedia
اتمام مقاله/