میخک و خواص شگفت انگیز آن

این مقاله در باره ی میخک و خواص شگفت انگیز آن همچنین ماهیت آن، مضرات، محل رویش،نفع خاص،کاشت داشت و برداشت و…است.همچین شما می توانید مقالات بیشتری را در  وبلاگ کامجوطب مطالعه کنید.

میخک و خواص شگفت انگیز آن

نام فارسی: میخک

نام عربی: القَرَنفُل

نام اردو: لونگ

نام انگلیسی: Clove

نام علمی:  Syzygium Aromaticum از خانواده Myrtaceae

ماهیت میخک

میخک غنچه درختی همیشه بهار است که ارتفاع آن به ۱۰ متر می رسد. برگهای درخت میخک، نسبتاً درشت، کشیده، نوک دار، کمی موج دار و براق هستند و با دمبرگ هایی کوتاه به صورت متقابل رشد می کنند برگهای جوان درخت میخک قرمز رنگ هستند غنچه های درخت میخک کمی کشیده و تقریباً استوانه ای شکل اند و به صورت مجتمع و دسته ای می رویند.

نوک هر غنچه زائده ای کوچک و کروی شکل وجود دارد کشک یافت می شود و از میان آن تعداد زیادی رشته سفید رنگ و کوچک بیرون می‌آید و به گل تبدیل می شود غنچه های درخت میخک ابتدا سبز رنگ هستند ولی پس از رسیدن کامل قرمز مایل به صورتی می شوند غنچه های خشک شده میخک قهوه ای پررنگ هستند.

بهترین میخک باید تازه و تیره رنگ باشد خوش رایحه و با طعمی تند و مایل به شیرین باشد پس از خشک شدن گلهای درخت میخک پا این گل ها کمی متورم و پررنگ می‌شود و در واقع میوه‌های درخت میخک را تشکیل می‌دهند نوک هر میوه ۴ زائد به هم فشرده و متمرکز دارد.

محل رویش میخک

اندونزی، بنگلادش، هند، پاکستان، فیلیپین و سریلانکا.

کاشت داشت و برداشت

تکثیر درخت میخک از طریق کاشت تخم آن در خزانه انجام می‌شود معمولا ۴ تا ۶ هفته پس از کاشت تخم ها جوانه می زنند نهالهای می خرد را معمولاً در سن دو سالگی به زمین اصلی منتقل می کند و با فاصله های شش متری از هم می کارند اولین محصول درخت میخک در ۶ تا ۸ سالگی برداشت می‌شود بهترین شرایط برای رشد درخت میخک خاکهای عمیق و زهکشی شده در مناطق گرم با ارتفاع ۷۰۰ تا ۹۰۰ متر از سطح دریا است درخت میخک باید در مکانی محفوظ از باد کاشته شود.

اجزای مورد استفاده و مشتقات

غنچه

مواد تشکیل دهنده میخک

در میخک مقدار بسیار زیادی اسانس روغنی فرار وجود دارد در اسانس میخک حدود ۸۰ تا ۹۰ درصد اوژنول، مقدار کمی آستیل اوژنول، کاریو فیلین، کاریوفیلن، فورفورال، آلفاسسکی ترپن، بتا سسکی ترپن، اوژنین، وانیلین اسیدگالونیک و کلسیم اگزالات یافت می شود اوژنول ماده ای  بی رنگ معطر و روغنی است.

طبیعت

درجه سوم گرم و خشک

نفع خاص میخک

تقویت اعضای رئیسه، تقویت ارواح، تقویت باه، تحلیل ریاح

افعال و خواص میخک

میخک، مفرح، مخدر، مقوی مغز، مقوی حافظه، مفتح سددت مغزی، مقوی لثه، مقوی معده، مقوی نیروی هاضمه، مقوی امعاء، مقوی کبد و کلیه سرد، طحال، مقوی رحم و مسخن است و خاصیت تریاقیت دارد.

میخک باعث آروغ میشود، برای سوداوی مزاجان مفید است و سردرد بلغمی، بیماری‌های بلغمی، بیماریهای سودای مغزی، بیماری های سوداوی عصبی، فلج، لقوه، سکته، نزله، دندان درد، بد بوی دهان، سرفه بلغمی، تنگی نفس رطوبی و مزمن، خفقان سرد، ترس و وحشت، وسواس،قی، تهوع، سکسکه، استسقای لحمی، تقطیرالبول،

سلس‌البول، زلق الامعاء رطوبی را بهبود می بخشد. خوردن میخک ایجاد شجاعت می کند و ریاح غلیظ حاصل از اغذیه لزج و غلیظ را تحلیل میبرد. مداومت به خوردن نیم درهم میخک با شیر تازه دوشیده شده، مبهی بسیار قوی است، مداومت به خوردن یک درهم میخک در زمان پاکی از حیض،مسخن رحم است و احتمال بارداری را می افزاید.

خوردن و فرزجه میخک، بیماریهای سرد رحم را بهبود میبخشد. ابتهال و خوردن میخک باعث تقویت بینایی می شود و برای رفع سبل و تاریکی دید مفید است. ضماد طلای میخک روی پیشانی به رفع بیماری های سرد مغز کمک می کند. طلای میخک و مسکن درد های سرد و محلل اورام سرد است. اگر میخک را بجویید و به خوبی با آب دهان ممزوج کنید ضماد آن بر سوراخ آلت تناسلی مردانه باعث افزایش لذت جنسی طرفین در جماع میشود.

مقدار مصرف میخک

تا یک مثقال

مضرات میخک

زیاده روی در خوردن میخک برای کلیه مضر است.

مصلحات و تدابیر

صمغ عربی

بدل

هم وزنش دارچین، نصف وزنش بساسه، نصف وزنش برگ فرنجمشک و نصف وزنش خولنجان.