گیاه اسفناج

گیاه اسفناج این سبزی پر خاصیت و مقوی  از درمان مشکلات پوستی، مو، گوارش، کم خونی، یبوست، مشکلات کبدی، تصفیه خون و طحال گرفته تا مشکلات اعصاب را می تواند درمان کند پس تا آخر این مقاله را در وبلاگ کامجوطب بخوانید.

گیاه اسفناج چیست؟

• نام فارسی: اسفناج
• نام عربی: السبانخ
• نام اردو: پالک
• نام انگلیسی: Spinach
• نام علمی:  Amaranthaceae   ازخانواده   Spinach Oleracea
• نام های دیگر: اسفاناخ

ماهیت:

گیاه اسفناج گیاهی یکساله است که ارتفاع آن به 40 سانتی متر میرسد و از سبزی های خوردنی محسوب میشود.

برگ های گیاه اسفناج،بزرگ پهن،کمی کشیده،نرم ولطیف هستندومعمولا قسمت پایین شان،گوشه داراست.

دم برگ های اسفناج، بسیار نرم و لطیف اند، ازمیان برگ های این گیاه ساقه ای نسبتا ضخیم می روید که سطح مقطع آن دایره ای شکل است.

گل های گیاه اسفناج، رشته هایی،نازک کوتاه و سفید رنگ اند که درمحل اتصال برگ ها با ساقه اصلی می رویند.

میوه های اسفناج، سبز و بسیار کوچک اند و در محل گل ها،به صورت مجتمع رشد میکنند.

تخم های گیاه اسفناج،تقریبا قهوه ای کم رنگ،بسیارکوچک وشبیه شبیه سنگ ریزه هستند.

محل رویش:

گیاه اسفناج بومی ایران است در بیشترن قاط آن کشت می شود. به صورت وحشی در آذربایجان شرقی می روید.

کاشت ،داشت وبرداشت:

گیاه اسفناج بیشتر در مناطق معتدل می روید ولی دربرابر سرمای زمستان به خوبی مقاومت میکند گیاه اسفناج نمی تواند به خوبی حرارت زیاد محیط را تحمل کند.

ازآنکه اسفناج،مواد زیادی ازخاک می گیرد،خاک مزرعه باید دارای کود کافی و بسیار قوی و پرقوت باشد.

گیاه اسفناج در بهار و پاییز کاشته می شود به طوری که برای کاشت بهاره،باید از اسفند تا خرداد در زمین سایه دار تازه و مرطوب کاشته و همواره آبیاری شود.

برای کاشت اسفناج در پاییز،باید خاک مزرعه به خوبی زه کشی شود تا رطوبت زیاد زمستان،آسیبی به گیاه نرساند. معولا اسفناج پاییزه را از ماه های مرداد تا آبان، پس از برداشت گندم می کارند و محصول را از آذر تا فروردین برداشت میکنند.

اجزای مور داستفاده و مشتقات:

ساقه،برگ وتخم.

مواد تشکیل دهنده:

در  برگ اسفناج، مقدار قابل توجهی آلکالوئید نیکوتین آمید ،مقداری ید،لیستین، کلروفیل، کاروتن ،مقداری ساپونین ماده اسپیناسین، ویتامین B9، اسید فسفریک و31%درصد اسید اکسالیک وجود دارد هر چه برگ اسفناج تازه ترباشد، اسید اکسالیک آن بیشتر است.

در جوانه های اسفناج، آنزیم های جنتیوبیاز، ‏سلوبیاز و لیکنازیافت می شود. در هر صدگرم برگ تازه اسفناج ۹۰ گرم آب ۳ گرم پروتئین، %3 گرم چربی،3/5 گرم کربوهیدرات، 1/5گرم خاکستر،93میلی گرم کلسیم،51میلی گرم فسفر،3/1  میلی گرم آهن، 71میلی گرم سدیم، 470میلی گرم پتاسیم،حدود009% میلی گرم آرسینک، 8100واحدبین المللی ویتامین A.

%1میلی گرم ویتامین B1 ،

%2میلی گرم ویتامین B2 ،

%6میلی گرم ویتامین B3،

و51 میلی گرم ویتامین C وجود دارد.

طبیعت:

برگ اسفناج در درجه دوم سرد و درجه اول تر است؛ تخم گیاه اسفناج در درجه اول سرد و تر است.

نفع خاص:

برگ اسفناج برای تب های شدید و درد گلو .تخم گیاه اسفناج برای دل درد.

افعال و خواص:

برگ و ساقه تازه گیاه اسفناج،ملین، مدر ،مقوی قلب ،مشهی، و دافع صفرا بود، تخم آن ضد انگل ،محلل اورام حار و مدر است.

اسفناج،کم خونی ،یبوست ،بواسیر، سوزش معده ،سوزش ادرار ،سنگ کلیه،حبس البول،

یرقان، بیماری های ریه ،سرفه گرم ،بوی بد دهان، بیماری های صفراوی،عطش،دق،رعشه، وسواس و التهاب را بهبود می بخشد برگ و ساقه اسفناج زود هضم است.

عضلات را تقویت می کند لثه را سفت و از فساد دندان جلوگیری می کند.

رنگ چهره را زیبا میکند و برای سینه ریه گرم و زنان باردار بسیار مفید است اسفناج پخته رفع التهاب عطش، درد سینه، درد کمر و درد ریه کمک می کند عصاره برگ آن برای گلو درد یرقان سنگ کلیه و ناراحتی های مجاری ادرار مفید است.

آب اسفناج به درمان کم خونی سوزش ادرار ضعف بدن و ضعف اعصاب کمک می کند قرقره کردن آب اسفناج برای درد گلو مفید است.

ضماد برگ کوبیده شده اسفناج بهبود ورم دمل و گزیدگی زنبور کمک می کند ضماد برگ اسفناج پخته شده در روغن زیتون برای زخم های سوختگی و زخم های پوستی مفید است تخم اسفناج باعث التیام سوزش معده دل درد درد کبد بیماریهای سوداوی، سوزش ادرار سردرد،دق، تب صفراوی، تب دموی و سل می شود جوشانده تخم اسفناج برای یبوست مفید است.

مقدار مصرف:

برگ اسفناج برای غذا 200گرم و برای مصرف دارویی 5 تا 10 گرم تخم آن 5 تا 7 گرم.

مضرات:

برگ آن باعث سردرد میشود و تخم آن برای طحال مضر است.

مصلحات و تدابیر:

دارچین و روغن بادام شیرین برای برگ و ساقه اسفناج.

بدل گیاه اسفناج:

برای برگ آن خرفه و برای تخم آن تخم خرفه.

اتمام مقاله/