آنفلوآنزا چیست؟ و راه های درمانی آن

این مقاله درباره ی ویروس آنفلوآنزا و راه های درمان آن به علاوه راه های پیشگیری،علایم آن و…است.همچین شما می توانید مقالات بیشتری را در وبلاگ کامجوطب مطالعه کنید.

آنفلوآنزا چیست؟ و راه های درمانی آن

آنفلوآنزا

ویروس های آنفلوآنزا (influenza) اعضای خانواده أرتومیگزو ویریدا هستند و از میان آنها ویروسهای .A. B و C سه جنس جداگانه را تشکیل میدهند . تخصيص ویروس های آنفلوآنزا به انواع A ، B ، یا C بر اساس ویژگی های نوکلئوپروتئین (NP) و ماده (ماتریکس : M) آنتی ژن های پروتئینی صورت می گیرد.

همه گیری های آنفلوآنزا تقریبا همه ساله روی می دهد ، هرچند که شدت و گستردگی این همه گیری ها به طور وسیعی متغیر است. همه گیری های محلی بیماری در فواصل زمانی متغیر و معمولا هر ۱ تا ۳ سال روی می دهد. شیوع جهانی بیماری نیز با فواصل زمانی متغیر دیده می شود.

آنفلوآنزا ، نوعی عفونت ویروسی دستگاه تنفسی است که از طریق قطرات آلوده داخل سرفه ی عطسه منتشر می شود و معمولا در طول فصل زمستان و اغلب به شکل طغیان ها همه گیری های کوچک و هر چند سال یک بار به صورت همه گیری ( اپیدمی ) ظاهر می شود. سه نوع ویروس آنفلوآنزا وجود دارد: نوع A ، B و C. در فردی که به حمله ی ناشی از ویروس نوع C مبتلا شده ، ایمنی مادام العمر در برابر این نوع آنفلوآنزا ایجاد میشود.

ولی آلوده شدن به یک سویه از ویروس A يا B فقط امینی در برابر همان سویه را باعث می شود. ویروس های نوع A و B می توانند در اثر تغییر کردن ، سویه های جدیدی تولید کنند . ویروس نوع A ، در قرن گذشته موجب پاندمی اپیدمی گسترد آنفلوآنزا شده است. گاهی سویه دیگری از ویروس آنفلوآنزا که عمدتا پرندگان را مبتلا می کند آنفلوآنزای پرندگان ) انسان را نیز دچار آنفلوآنز مینماید.

در نشانه ها و علایم ویروس های نوع A و B موجب بروز علایم کلاسیک آنفلوآنزا میشوند که عبارتند از: تب ، سردرد ، درد عضلانی و ضعف. ویروس نوع C بیماری خفیفی ایجاد می کند که از سرماخوردگی قابل افتراق نیست. معمولا آنفلوآنزا طی ۷ تا ۱۰ روز فروکش می کند هر چند ممکن است به طور کامل تا ۱ یا ۲ هفته بعد نیز از بین نرود.

به ندرت آنفلوآنزا به شکل شدید در می آید و موجب بروز پنومونی حاد می شود که طی یک یا دو روز حتی در جوانان به مرگ بیمار می انجامد. گاهی آنفلوآنزای نوع B در کودکان ، علایم آپاندیسیت را تقلید می کند ممکن است آنفلوآنزا در افراد سالخورده و مبتلا به بیماری ریه یا قلب ، عفونت باکتریایی مانند برونشکتازی یا پنومونی (ذات الریه) را به دنبال داشته باشد.

تشخیص

در مرحله حاد بیماری ، ویروس در حلق یا نازوفارنکس یا خلط وجود دارد و با استفاده از کشت بافتی تشخیص داده می شود و به طور شایع تر ، تست های ویروسی سریع که نوکلئوپروتئین پانوروامینیداز ویروس را از طریق روشهای آنزیمی یا ایمنی شناسی تشخیص می دهند موجب تأیید تشخیص می شوند. اسید نوکلئیکهای ویروس را می توان از طریق PCR ترانس کریناز معکوس در نمونه های بالینی تشخیص داد. آزمایش ELISA برای تشخیص عفونت حاد به کار میرود.

 درمان

داروهای مسکن به تسکین درد و کاهش تب کمک می کنند . داروهای اُسِلتامیویر ، زاناميوير و آمانتادین برای پیشگیری و یا درمان بعضی از موارد آنفلوآنزا مورد استفاده قرار می گیرند. در صورت ایجاد عفونت ثانویه آنتی بیوتیک تجویز می شود.

پیشگیری

امروزه واکسن آنفلوآنزا ، حاوی سویه های کشته شده ویروس نوع A و B در دسترس است ولی فقط در ۶۰ تا ۷۰ درصد موارد مؤثر واقع می شود و ایمنی حاصل از آن کوتاه مدت است و باید تزریق آن را هر سال تکرار نمود.

واکسیناسیون آنفلوانزا برای افراد بالای ۶۵ سال و افراد مبتلا به بیماری تنفسی مزمن ، بیماری قلبی یا کلیوی یا کبدی مزمن ، در موارد تضعیف ایمنی (ناشی از بیماری یا مصرف دارو) ، یا افراد مبتلا به دیابت شیرین توصیه میشود.

افرادی که در مراکز مراقبت عمومی یا مراکز مراقبت بهداشتی اقامت دارند و با گروههای آسیب پذیر در تماس مرتب هستند نیز باید واکسن آنفلوآنزا تزریق کنند. واکسن آنفلوآنزای انسانی بر ضد آنفلوآنزای پرندگانی ایمنی ایجاد نمی کند.

آنفلوآنزای پرندگان (avian influenza) نوعی بیماری عفونی پرندگان و به ویژه ماکیان است که گاهی به افرادی که با پرندگان آلوده در تماس نزدیک بوده اند انتقال پیدا میکند. آنفلوآنزای پرندگان سویه ها (انواع) مختلفی دارد که در این میان ، سویه ناشی از ویروس H5N1 از بیماریزایی ویژه ای برخوردار است.

بیماری با تب ، گلودرد ، دردهای عضلانی ، سردرد ، مشکلات تنفسی و درد قفسه سینه همراه است. عفونت با H5N1 گاهی می تواند موجب مرگ بیمار شود . واکسن های معمولی آنفلوآنزا در برابر ویروس H5N1 مصونیت ایجاد نمی کنند ولی بعضی داروهای ضد ویروس ، مانند اوسلتاميویر ممکن است موثر واقع شوند.

توجه!: این مطلب صرفا جنبه آموزشی دارد و برای استفاده از نسخه های آن  لازم است با پزشک یا متخصص مربوطه مشورت کنید.

منبع:
انجمن پزشکی بریتانیا /  British Medical Association – Family Medical Encyclopedia

اتمام مقاله/