سِنجِد با خواص و مضرات آن

این محتوا راجع به سِنجِد با خواص و مضرات آن به  علاوه ماهیت، محل رویش،اجزای مورد استفاده و مشتقات،مواد تشکیل دهنده و …است.همچین شما می توانید مقالات بیشتری را در  وبلاگ کامجوطب مطالعه کنید.

سِنجِد با خواص و مضرات آن

نام فارسی: سنجد

نام عربی: غُبیراء

نام انگلیسی: Russian Olive

نام علمی: Elaeagnus Angustifolia از خانواده Elaeagnaceae

ماهیت سنجد

سنجد میوه درختی است که ارتفاع آن به ۴ متر می رسد ساقه های جوان این درخت نقره‌ای رنگ هستند. برگ های درخت سنجد کشیده تقریباً بیضی شکل، کمی ضخیم، زبر، مات، سبز مایل به  نقره ای با دمبرگ های کوتاه هستند رنگ پشت برگها از رنگ سطح آنها کم رنگ تر است.

گل‌های درخت سنجد کوچک و زرد و هر گل چهار گلبرگ نوک دار، کمی کشیده و تقریباً مثلثی شکل دارد که لبه شان کمی به سمت بیرون برگشته است پشت گلبرگ ها رنگی تقریباً نقره ای دارد. گلهای درخت سنجد در محل اتصال برگها و ساقه ها به صورت دسته های سه تایی یا چهارتایی می رویند و بسیار خوش رایحه اند.

میوه درخت سنجد، بیضی گون، کوچک و تقریبا اندازه زیتون است پوست نازکی میوه سنجد نارنجی مایل به آجری است گوشت میوه درخت سنجد کرمی و نرم است طعمی گس و کمی شیرین دارد. هسته سنجد کشیده بیضی گون و دارای دوسر نوک دار است. روی سطح هسته خط هایی طولی و تیره رنگ وجود دارد.

محل رویش سنجد

ایران، در استان‌های اصفهان، کردستان، کرمانشاه، ایلام، همدان، لرستان، فارس، کرمان، خوزستان، خراسان، سمنان، تهران و آذربایجان شرقی.

اجزای مورد استفاده و مشتقات

برگ، گل، میوه، روغن برگ و عرق گل.

مواد تشکیل دهنده سنجد

در هر ۱۰۰ گرم میوه سنجد ۸۵۰/۴  میلی گرم پتاسیم، ۱۷۳/۱ میلی گرم سدیم، و ۶۳.۵ میلی گرم فسفر وجود دارد میوه سنجد حاوی فلاونوئید، کربوهیدرات، سیتوسترول، کاردیاک گلیکوزید، ترپنوئید، کومارین، اسید فنول کربوکسیلیک، اسیدهای آمینه، کاروتنوئید، تانن و  ویتامین است.

در فلاونوئیدهای میوه سنجد، کاتچین، اپیکاتچین، گالوکاتچین، اپیگالوکاتچین، کائمپفرول، کوئرستین، لوتئولین و ایزورامنتین وجود دارد گل درخت سنجد دارای کمی اسانس روغنی است و در پوست تنه آن آلکالوئید اله آگنین و یک آلکالوئید روغنی چسبناک وجود دارد.

طبیعت

میوه سنجد در درجه اول سرد و درجه دوم خشک است. گل سنجد در درجه دوم گرم و خشک است.

نفع خاص سنجد

تقویت مغز، قلب، کبد و معده.

افعال خواص سنجد

میوه سنجد، مقوی، مفرح و قاطع صفرا است. گل سنجد مبهی بسیار قوی به ویژه در زنان مفرح، مقوی مغز، مقوی قلب، مقوی کبد، مقوی معده، مفتح سدد و محلل ریاح می باشد. عرق گل سنجد افعال و خاصی مانند گل آن ندارد ولی کمی ضعیف تر. میوه سنجد تعدیل‌کننده مزاج اطفال و مقوی نیروی ماسکه است، مانع صعود بخارهای معده می‌شود و از ریختن رطوبت اضافی و فضولات به معده جلوگیری می کند.

همچنین برای سردرد به ویژه سردردهای ناشی از بخارهای معده و سرفه گرم، قی، اسهال صفراوی و تقدیر البول مفید است. گل سنجد وبا، بیماری های مغزی، بیماری های قلبی ،فلج، کزاز، ربو، زخم ریه، تب و لرز، استسقاء و یرقان را بهبود می بخشد.

ضماد برگ تازه یا خشک درخت سنجد عفونت زخم ها را از بین می برد و آنها را التیام می بخشد. تدهین روغن برگ درخت سنجد باعث رشد مو میشود و پر از درد مفاصل و استرخاء و مجرب است.

مقدار مصرف

میوه سنجد تا ۵۰ عدد. گل سنجد تا یک مثقال

مضرات سنجد

زیاده روی در خوردن میوه سنجد باعث حبس ادرار میشود.

مصلحت و تدابیر

شیر و ادویه مرطب